Rozporządzenie w sprawie kwarantanny SARS-CoV-2 – SARS-CoV-2 QuarV

z dnia 13 stycznia 2021 r.

Na podstawie

–     § 32 zdanie 1 w związku z §§ 28, 28a 29 i 30 ustęp 1 zdanie drugie Ustawy o zapobieganiu chorobom zakaźnym z dnia 20 lipca 2000 r. (BGBl. I str. 1045), z których § 28 otrzymał ostatnio nowe brzmienie w artykule 1 punkt 16 ustawy z dnia 18 listopada 2020 r. (BGBl. I s. 2397), § 28a został dodany w artykule 1 punkt 17 ustawy z dnia 18 listopada 2020 r. (BGBl. I s. 2397), § 29 został ostatnio zmieniony w artykule 41 punkt 7 ustawy z dnia 8 lipca 2016 (BGBl. I s. 1594, 1598) oraz § 30 został ostatnio zmieniony w artykule 1 punkt 18 ustawy z dnia 19 maja 2020 r. (BGBl. I s. 1018) oraz w związku z § 2 Rozporządzenia w sprawie właściwości przy zapobieganiu chorobom zakaźnym z dnia 27 listopada 2007 r. (GVBl. II s. 488), który otrzymał nowe brzmienie w rozporządzeniu z dnia 10 stycznia 2012 r. (GVBl. II nr 2), Minister Spraw Społecznych, Zdrowia, Integracji i Ochrony Konsumentów zarządza oraz

–     § 36 ustęp 6 zdania od pierwszego do trzeciego Ustawy o zapobieganiu chorobom zakaźnym, ostatnio zmienionego art. 1 ustęp 18 ustawy z dnia 18 listopada 2020 r. (BGBl. I s. 2397), Rząd Krajowy zarządza co następuje:

§ 1
Izolacja osób wjeżdżających i powracających; obserwacja

(1)     Osoby wjeżdżające z zagranicy do kraju związkowego Brandenburgia drogą lądową, wodną lub powietrzną, które w dowolnym momencie w ciągu ostatnich dziesięciu dni przed wjazdem przebywały na obszarze, który w chwili wjazdu był zgodnie z § 2 punkt 17 Ustawy o zapobieganiu chorobom zakaźnym sklasyfikowany jako obszar ryzyka o podwyższonym niebezpieczeństwie zakażenia wirusem SARS-CoV-2 (obszar ryzyka), są zobowiązane do niezwłocznego udania się po wjeździe bezpośrednią drogą do swojego głównego lub drugiego miejsca zamieszkania bądź do innego miejsca zakwaterowania umożliwiającego poddanie się izolacji i pozostania tam na stałe przez okres dziesięciu dni po wjeździe; dotyczy to również osób, które najpierw wjechały do innego kraju związkowego Republiki Federalnej Niemiec. Osoby wymienione w zdaniu pierwszym nie mogą w tym okresie przyjmować wizyt osób spoza swojego gospodarstwa domowego.

(2)     Do momentu wejścia w życie przepisów prawa federalnego osoby objęte przepisami ustępu 1 zdanie pierwsze są również zobowiązane do wykonania testu pod kątem zakażenia wirusem SARS-CoV-2 nie później niż 48 godzin przed wjazdem do Republiki Federalnej Niemiec; osoby te muszą przechowywać zaświadczenie lekarskie (wynik testu), w formie papierowej lub elektronicznej w języku niemieckim, angielskim lub francuskim, przez co najmniej dziesięć dni po wjeździe i niezwłocznie przedłożyć wynik w tym okresie właściwemu organowi ds. zdrowia publicznego na żądanie. Jeżeli, pomimo żądania właściwego organu ds. zdrowia publicznego nie przedłożą wyniku testu, osoby te są zobowiązane do poddania się badaniu lekarskiemu mającemu na celu wykluczenie zakażenia wirusem SARS-CoV-2 i w tym celu muszą się niezwłocznie udać do lekarki lub lekarza bądź do centrum wykonywania testów. Test, o którym mowa w zdaniu pierwszym lub zdaniu drugim, musi spełniać wymogi Instytutu Roberta Kocha, które są publikowane w Internecie pod adresem https://www.rki.de/covid-19-tests.

(3)     Osoby objęte zakresem stosowania ustępu 1 zdanie pierwsze są zobowiązane do skontaktowania się niezwłocznie po wjeździe z właściwym urzędem ds. zdrowia publicznego i poinformowania o spoczywającym na nich obowiązku, o którym mowa w ustępie 1 zdanie pierwsze. Obowiązek, o którym mowa w powyższym zdaniu pierwszym, należy zrealizować

  1. składając cyfrową deklarację wjazdu na stronie https://www.einreiseanmeldung.de, w której należy podać pełne informacje, o których mowa w sekcji I punkt 1 zdanie pierwsze Rozporządzeń wydanych przez Federalne Ministerstwo Zdrowia w porozumieniu z Federalnym Ministerstwem Spraw Wewnętrznych, Budownictwa i Ojczyzny oraz Federalnym Ministerstwem Transportu i Infrastruktury Cyfrowej w sprawie podróżowania po stwierdzeniu stanu epidemii o zasięgu ogólnokrajowym przez Niemiecki Bundestag dnia 5 listopada 2020 r. (BAnz AT 06.11.2020 B5), zaś otrzymane potwierdzenie skutecznego złożenia cyfrowej deklaracji wjazdu należy mieć ze sobą podczas wjazdu i na żądanie przedłożyć je przewoźnikowi, bądź w przypadku zawartym w sekcji I punkt 1 zdanie piąte tych zarządzeń – organowi, któremu powierzono przeprowadzanie policyjnej kontroli ruchu transgranicznego, lub
  2. jeżeli w wyjątkowych przypadkach nie jest możliwe złożenie deklaracji, o której mowa w punkcie 1 – oddając przewoźnikowi pisemną deklarację zastępczą zgodnie ze wzorem określonym w załączniku 2 do Rozporządzeń wydanych przez Federalne Ministerstwo Zdrowia w porozumieniu z Federalnym Ministerstwem Spraw Wewnętrznych, Budownictwa i Ojczyzny oraz Federalnym Ministerstwem Transportu i Infrastruktury Cyfrowej w sprawie podróżowania po stwierdzeniu stanu epidemii o zasięgu ogólnokrajowym przez Niemiecki Bundestag dnia 5 listopada 2020 r. (BAnz AT 06.11.2020 B5) – organowi, któremu powierzono przeprowadzanie policyjnej kontroli ruchu transgranicznego.

(4)     Osoby objęte zakresem stosowania ustępu 1 zdanie pierwsze są dodatkowo zobowiązane do natychmiastowego poinformowania właściwego urzędu ds. zdrowia publicznego o wystąpieniu objawów wskazujących na chorobę COVID-19 w rozumieniu aktualnych w danym momencie kryteriów Instytutu Roberta Kocha (https://www.rki.de/DE/Content/InfAZ/N/Neuartiges_Coronavirus/Steckbrief.html).

(5)     Osoby objęte zakresem stosowania ustępu 1 zdanie pierwsze pozostają w okresie izolacji pod obserwacją właściwego urzędu ds. zdrowia publicznego.

§ 2
Wyjątki

(1)     Obowiązki, o których mowa w § 1 ustęp 1 i 2, nie dotyczą osób, które wjeżdżają na teren kraju związkowego Brandenburgia wyłącznie w celach tranzytowych. Osoby te mają bezpośrednią drogą opuścić terytorium kraju związkowego Brandenburgia; niezbędny w związku z tym przejazd przez terytorium kraju związkowego Brandenburgia jest dozwolony.

(2)       Ponadto obowiązki, o których mowa w § 1 ustęp 1 i 2, nie mają zastosowania do osób, które wjeżdżają do Brandenburgii na okres do 72 godzin, aby odwiedzić krewnych pierwszego stopnia, małżonkę lub małżonka, partnerkę życiową lub partnera życiowego bądź partnerkę albo partnera ze związku zarejestrowanego nienależących do tego samego gospodarstwa domowego albo wjeżdżają w związku ze wspólnie sprawowaną opieką lub prawem do kontaktów z dzieckiem, lub które przebywały w tym celu w obszarze ryzyka na okres do 72 godzin.

(3)     Ponadto obowiązki, o których mowa w § 1 ustęp 1 i 2, nie mają zastosowania do pobytów trwających do 72 godzin, jeżeli przestrzegane są odpowiednie koncepcje ochrony i higieny w przypadku

  1. osób, których działalność jest pilnie konieczna i nieodzowna do utrzymania systemu opieki zdrowotnej; pracodawca musi poświadczyć pilną konieczność i nieodzowność oraz
  2. wysokiej rangi członków służb dyplomatycznych i konsularnych, parlamentów i rządów.

(4)     Ponadto obowiązki, o których mowa w § 1 ustęp 1 i 2,  nie mają zastosowania o ile przestrzegane są odpowiednie koncepcje ochrony i higieny, w odniesieniu do osób, które ze względu na pilną konieczność

  1. służbową,
  2. dotyczącą studiów, edukacji szkolnej lub nauki zawodu, lub
  3. związaną z uczestnictwem w zajęciach edukacyjnych oraz w kształceniu, doskonaleniu zawodowym lub kształceniu ustawicznym prowadzonym w celach zawodowych

udają się ze swojego miejsca zamieszkania w kraju związkowym Brandenburgia do obszaru ryzyka i regularnie powracają stamtąd do swojego miejsca zamieszkania (osoba dojeżdżająca do pracy za granicą) lub udają się ze swojego miejsca zamieszkania w obszarze ryzyka  do kraju związkowego Brandenburgia i regularnie wracają do swojego miejsca zamieszkania (osoby przyjeżdżające do pracy z zagranicy). Ponadto nie mają zastosowania do osób, które realizując cel, o którym mowa w zdaniu pierwszym, ze względu na niecierpiącą zwłoki pilną konieczność przez maksymalnie pięć dni

  1. przebywały na obszarze ryzyka, o którym mowa w § 1 ustęp 2, i wjechały na terytorium kraju związkowego Brandenburgia, lub
  2. przyjechawszy z obszaru ryzyka przebywają w kraju związkowym Brandenburgia.

Potwierdzenia przez organ zwierzchni, pracodawcę, zleceniodawcę lub placówkę edukacyjną wymagają w przypadkach wskazanych w zdaniu pierwszym – pilna konieczność i fakt przestrzegania odpowiednich koncepcji ochrony i higieny, w przypadkach wskazanych w zdaniu drugim – pilna konieczność i występowanie sytuacji niecierpiącej zwłoki.

(5)     Ponadto obowiązki, o których mowa w § 1 ustęp 1 i 2, na warunkach określonych w zdaniach od drugiego do piątego nie mają zastosowania do

  1. osób, których działalność jest nieodzowna do utrzymania
  2. a) sprawnego funkcjonowania systemu opieki zdrowotnej, w szczególności lekarzy, pielęgniarek, medycznego personelu pomocniczego i opiekunów sprawujących opiekę całodobową,
  3. b) bezpieczeństwa i porządku publicznego,
  4. c) stosunków dyplomatycznych i konsularnych,
  5. d) sprawnego funkcjonowania wymiaru sprawiedliwości,
  6. e) sprawnego funkcjonowania parlamentu, rządu i administracji federalnej, krajów związkowych i gmin, lub
  7. f) sprawnego funkcjonowania organów Unii Europejskiej i organizacji międzynarodowych;

nieodzowność musi być potwierdzona przez organ zwierzchni, pracodawcę lub zleceniodawcę;

  1. osób wjeżdżających do kraju związkowego Brandenburgia
  2. a) w celu odwiedzenia krewnych pierwszego lub drugiego stopnia, małżonki lub małżonka, partnerki życiowej lub partnera życiowego, albo partnerki lub partnera ze związku zarejestrowanego nienależących do tego samego gospodarstwa domowego lub w ramach sprawowania wspólnej opieki lub prawa do kontaktów z dzieckiem,
  3. b) w celu pilnego leczenia medycznego, lub
  4. c) w celu realizacji zadań związanych z udzielaniem wsparcia lub w związku z opieką nad osobami potrzebującymi ochrony lub pomocy,
  5. funkcjonariuszy policji powracających z zagranicy z operacji lub z wyjazdu związanego z pełnieniem obowiązków równoważnych operacji,
  6. osób które są akredytowane przez właściwy komitet organizacyjny w związku z przygotowaniem, uczestnictwem, przeprowadzeniem i podsumowaniem międzynarodowych imprez sportowych lub które zostały zaproszone przez federalny związek sportowy danej dyscypliny do udziału w działaniach treningowych lub szkoleniowych, lub
  7. osób powracających z urlopu z obszaru ryzyka, które bezpośrednio przed powrotem przeprowadziły w miejscu, gdzie spędzały urlop, test na zakażenie wirusem SARS-CoV-2 uzyskując wynik negatywny, pod warunkiem że
  8. a) na podstawie porozumienia pomiędzy Republiką Federalną Niemiec a rządem danego kraju są na tym obszarze ryzyka podejmowane na miejscu szczególne epidemiologiczne środki ostrożności związane z urlopem (koncepcja ochrony i higieny),
  9. b) sytuacja zakażeń w danym obszarze ryzyka nie stoi na przeszkodzie wypełnieniu obowiązku, o którym mowa w § 1 ustęp 1 zdanie pierwsze oraz
  10. c) ze względu na zwiększone ryzyko zakażenia niemieckie Ministerstwo Spraw Zagranicznych nie wydało ostrzeżenia dla podróżnych na stronie https://auswaertiges-amt.de/de/ReiseUndSicherheit/reise-und-sicherheitshinweise dotyczącego danego obszaru.

Zdanie 1 stosuje się tylko wtedy, gdy osoby mają negatywny wynik testu na zakażenie wirusem SARS-CoV-2 w formie papierowej lub elektronicznej w języku niemieckim, angielskim lub francuskim i niezwłocznie przedłożą go właściwemu urzędowi ds. zdrowia publicznego, najpóźniej jednak w ciągu dziesięciu dni od wjazdu. Test będący podstawą musi być przeprowadzony nie wcześniej niż 48 godzin przed wjazdem lub przy wjeździe do Republiki Federalnej Niemiec. Test będący podstawą musi spełniać wymagania Instytutu Roberta Kocha (https://www.rki.de/covid-19-tests). Wynik testu, o którym mowa w zdaniu drugim, należy przechowywać przez co najmniej dziesięć dni od wjazdu.

(6)     Ponadto obowiązki, o których mowa w § 1 ustęp 1 i 2, nie mają zastosowania do

  1. osób, o których mowa w § 54a Ustawy o zapobieganiu chorobom zakaźnym,
  2. członków obcych sił zbrojnych w rozumieniu umowy o statusie sił zbrojnych NATO, Partnerstwa dla Pokoju NATO (status sił PdP) oraz umowy o statusie sił zbrojnych państw członkowskich Unii Europejskiej (status sił zbrojnych UE), którzy w celach służbowych wjeżdżają do Niemiec lub tam powracają,
  3. osób wjeżdżających do kraju związkowego Brandenburgia w celu podjęcia pracy przez okres co najmniej trzech tygodni, jeżeli w miejscu zakwaterowania i pracy podjęte zostaną w ciągu pierwszych dziesięciu dni po wjeździe wobec danej grupy pracowników zakładowe środki higieny porównywalne z izolacją, o której mowa w § 1 ustęp 1 zdanie pierwsze, oraz środki ostrożności mające na celu uniknięcie kontaktów poza grupą, a opuszczenie miejsca zakwaterowania jest dozwolone tylko w celu wykonania pracy.
  4. osób, które w ramach wykonywania zawodu przewożą osoby, towary, pocztę lub dobra drogą lądową, kolejową, wodną lub powietrzną przestrzegając przy tym odpowiednich koncepcji ochrony i higieny oraz które
  5. a) realizują taki transport przez granicę lub
  6. b) przebywają w kraju związkowym Brandenburgia w celu związanym z przewozem do 21 dni, jeśli jest to absolutnie konieczne i nie może być odłożone w czasie; przestrzeganie odpowiednich koncepcji ochrony i higieny, jak również bezwzględna konieczność i niemożliwość odłożenia w czasie, muszą być poświadczone przez pracodawcę.

Przed rozpoczęciem pracy pracodawca osób, o których mowa w zdaniu 1 punkt 3, powiadamia właściwy urząd ds. zdrowia publicznego o podjęciu pracy i dokumentuje podjęte środki, o których mowa w zdaniu 1 punkt 3. Właściwy urząd ds. zdrowia publicznego może skontrolować przestrzeganie wymogów, o których mowa w zdaniu 1 punkt 3.

(7)     W przypadku wystąpienia istotnego powodu właściwy urząd ds. zdrowia publicznego może w indywidualnej sprawie na wniosek dopuścić dalsze wyjątki.

(8)     Ustępy od 1 do 7 stosuje się tylko wtedy, gdy wymienione w nich osoby nie wykazują żadnych objawów wskazujących na chorobę COVID-19 w rozumieniu aktualnych w danym momencie kryteriów Instytutu Roberta Kocha (https://www.rki.de/DE/Content/InfAZ/N/Neuartiges_Coronavirus/Steckbrief.html). Jeżeli w ciągu dziesięciu dni od wjazdu wystąpią objawy określone w powyższym zdaniu pierwszym, osoby, o których mowa w ustępach od 2 do 7, są zobowiązane do niezwłocznego udania się do lekarki lub lekarza bądź centrum wykonywania testów w celu przeprowadzenia badania lekarskiego pozwalającego wykluczyć zakażenie wirusem SARS-CoV-2. Izolacja, o której mowa w § 1 ustęp 1 zdanie pierwsze, zostaje zawieszona na czas niezbędny do przeprowadzenia badania lekarskiego, o którym mowa w zdaniu drugim.

§ 3
Skrócenie czasu trwania izolacji

(1)     Izolacja, o której mowa w § 1 ustęp 1 zdanie pierwsze, kończy się najwcześniej piątego dnia po wjeździe, jeżeli osoba ma negatywny wynik testu pod kątem zakażenia wirusem SARS-CoV-2 w formie dokumentu papierowego lub elektronicznego sporządzonego w języku niemieckim, angielskim lub francuskim i przedstawi go niezwłocznie, nie później niż w ciągu dziesięciu dni od wjazdu, właściwemu urzędowi ds. zdrowia publicznego. Badanie lekarskie, o którym mowa w zdaniu pierwszym musi być przeprowadzone co najmniej pięć dni po wjeździe na terytorium Republiki Federalnej Niemiec i musi spełniać wymogi Instytutu Roberta Kocha (https://www.rki.de/covid-19-tests). Wyniki testu należy przechowywać przez co najmniej dziesięć dni po wjeździe.

(2)     Osoby ze skróconym okresem izolacji, o których mowa w ustępie 1, muszą udać się do lekarki lub lekarza bądź do centrum wykonywania testów w celu przeprowadzania badania lekarskiego pozwalającego wykluczyć zakażenie wirusem SARS-CoV-2, jeżeli w ciągu dziesięciu dni od wjazdu wystąpią objawy wskazujące na chorobę COVID-19 w rozumieniu aktualnych kryteriów Instytutu Roberta Kocha (https://www.rki.de/DE/Content/InfAZ/N/Neuartiges_Coronavirus/Steckbrief.html).

(3)     Izolacja, o której mowa w § 1 ustęp 1 zdanie pierwsze, zostaje zawieszona na czas niezbędny do przeprowadzenia testu, o którym mowa w ustępie pierwszym lub ustępie drugim.

(4)     Przepisy ustępów od 1 do 3 stosuje się odpowiednio do osób objętych zakresem stosowania § 2 ustęp 6 zdanie pierwsze punkt 3.

§ 4
Egzekwowanie nakazów i zakazów, kary grzywny

(1)     Wykroczenie w rozumieniu § 73 ustęp 1a punkt 24 Ustawy o zapobieganiu chorobom zakaźnym popełnia ten, kto działając umyślnie lub w wyniku zaniedbania

  1. wbrew postanowieniom § 1 ustęp 1 zdanie pierwsze, nie udaje się bezpośrednio do miejsca zamieszkania lub miejsca zakwaterowania, o którym mowa w tym ustępie,
  2. wbrew postanowieniom § 1 ustęp 1 zdanie pierwsze, nie przebywa w izolacji,
  3. wbrew postanowieniom § 1 ustęp 1 zdanie drugie, przyjmuje gości,
  4. wbrew postanowieniom § 1 ustęp 2, nie przedstawi niezwłocznie wyniku testu właściwemu organowi ds. zdrowia publicznego na jego żądanie i nie uda się niezwłocznie do lekarki lub lekarza lub centrum przeprowadzania testów w celu przeprowadzenia badania,
  5. wbrew postanowieniom § 1 ustęp 3 zdanie pierwsze lub ustęp 4, nie poinformuje właściwego urzędu ds. zdrowia publicznego lub nie poinformuje go we właściwym terminie,
  6. wbrew postanowieniom § 2 ustęp 1 pierwsza połowa zdania drugiego, nie opuści bezpośrednią drogą kraju związkowego Brandenburgia,
  7. wbrew postanowieniom § 2 ustęp 3 punkt 1 druga połowa zdania, ustęp 4 zdanie trzecie lub ustęp 5 zdanie pierwsze punkt 1, wystawi zaświadczenie niezgodnie z prawdą,
  8. wbrew postanowieniom § 2 ustęp 6 zdanie pierwsze punkt 3, nie podejmie żadnych zakładowych środków higieny w odniesieniu do grupy pracowników, ani środków ostrożności w celu uniknięcia kontaktów z osobami spoza grupy pracowników,
  9. wbrew postanowieniom § 2 ustęp 6 zdanie pierwsze punkt 3, opuszcza miejsce zakwaterowania lub
  10. wbrew postanowieniom § 2 ustęp 6 zdanie drugie, nie zgłosi do właściwego urzędu ds. zdrowia publicznego faktu podjęcia pracy
  11. wbrew postanowieniom § 2 ust. 8 zdanie drugie, nie uda się niezwłocznie do lekarki lub lekarza bądź do centrum przeprowadzania testów lub
  12. wbrew postanowieniom § 3 ust. 2 nie uda się niezwłocznie do lekarki lub lekarza bądź do centrum przeprowadzania testów.

(2)     Wykroczenia w rozumieniu ustępu 1 podlegają karze grzywny w wysokości do 25 000 EUR.

(3)     Standardowe stawki grzywien za wykroczenia, o których mowa w ustępie 1, zostały opublikowane w formie załącznika.

§ 5
Wejście w życie, wygaśnięcie

  • Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie w dniu ogłoszenia. Wygasa z końcem dnia 1 lutego 2021 r.; zobowiązania wynikające z § 1 obowiązują w dalszym ciągu te osoby, które wjechały na terytorium kraju związkowego Brandenburgia przed dniem 1 lutego 2021 r., aż do upływu dziesięciu dni od daty ich wjazdu.
  • Z chwilą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia wygasa Rozporządzenie w sprawie kwarantanny SARS-CoV-2 z dnia 4 listopada 2020 r. (GVBl. II nr 104), ostatnio zmienione rozporządzeniem z dnia 15 grudnia 2020 r. (GVBl. II nr 120).

Poczdam, 13 stycznia 2021 r.

Rząd Krajowy Brandenburgii

Premier

dr Dietmar Woidke

Minister Spraw Społecznych, Zdrowia,
Integracji i Ochrony Konsumentów

Ursula Nonnemacher