Rozporządzenie o ochronie przed zakażeniami SARS-CoV-2 wchodzi w życie 1 października i tym samym zastępuje dotychczasowe rozporządzenie o podstawowych środkach ochrony przed zakażeniami. Na razie nie ma żadnych zmian w stosunku do obecnie obowiązujących przepisów.
Minister zdrowia Brandenburgii Urszula Nonnemacher: “Od dwóch tygodni liczba przypadków zarażenia koronawirusem znów nieznacznie, ale systematycznie rośnie. W szpitalach sytuacja jest jeszcze do opanowania, dlatego na razie trzymamy się poprzednich podstawowych środków. Jednak pandemia jeszcze się nie skończyła, nawet jeśli obecnie nie ma prawie żadnych ograniczeń w życiu codziennym. Aby tak pozostało, bardzo ważne jest, aby wszyscy obywatele działali na własną odpowiedzialność i okazywali wzajemną ostrożność. Na przykład noszenie maski w miejscach publicznie dostępnych, w których odbywa się ruch publiczny jest prostym i sprawdzonym sposobem ochrony siebie i innych przed zakażeniem. Ważne pozostaje również zwracanie uwagi na higienę i regularne wietrzenie.”
Tym samym pozostaje obowiązek noszenia masek w lokalnym transporcie publicznym: wszyscy pasażerowie muszą nosić maskę FFP2 (wyjątki obejmują dzieci poniżej 6 roku życia oraz osoby głuche i niedosłyszące). Do transportu szkolnego oraz dla dzieci do 14 roku życia wystarczy maska OP. Pracownicy kontroli i obsługi w transporcie publicznym muszą nosić co najmniej jedną maskę chirurgiczną, jeśli w związku z ich pracą dochodzi do kontaktu fizycznego z innymi osobami.
Maski muszą być noszone w schroniskach dla bezdomnych oraz w obiektach zbiorowego zakwaterowania dla osób ubiegających się o azyl i uchodźców: W zamkniętych pomieszczeniach ww. schronisk i obiektów wszyscy odwiedzający muszą nosić przez cały czas pobytu maskę FFP2. Pracownicy tych obiektów muszą nosić maskę FFP2 podczas wykonywania czynności blisko ciała, w przeciwnym razie co najmniej maskę OP, o ile nie jest wykluczony kontakt fizyczny z innymi osobami. Osoby zakwaterowane muszą nosić co najmniej jedną maskę chirurgiczną w ogólnie dostępnych miejscach obiektów oraz podczas otrzymywania usług w pobliżu ciała.
Obowiązek wykonywania testów dotyczy wszystkich pracowników zatrudnionych w placówkach zajmujących się zbiorowym zakwaterowaniem osób ubiegających się o azyl i uchodźców, w instytucjach zajmujących się leczeniem zaburzeń psychicznych oraz w placówkach takich jak szpitale psychiatryczne, domy pomocy dla młodzieży i domy dla osób starszych. Pracownicy muszą się przebadać w każdym dniu, w którym są wyznaczeni do pełnienia służby. Ten wymóg badania nie dotyczy osób w pełni zaszczepionych i ewidentnie wyleczonych (zgodnie z definicją zawartą w rozporządzeniu o wyłączeniu środków ochronnych COVID-19).
